Alkohol przewija się regularnie w naszej kulturze, towarzyszył od wieków w trakcie spotkań towarzyskich. W dzisiejszym społeczeństwie można spotkać się z różnymi przekonaniami dotyczącymi jego spożycia. Oprócz roli integracyjnej był również elementem poczęstunku przy biesiadowaniu, polepszał nastrój, dodawał odwagi. Pełnił również funkcję medyczną w niektórych przypadkach był stosowany jako lekarstwo.

Okazji do picia alkoholu zawsze było, jest i będzie dużo. To stały element naszego życia, służący dopełnieniu obrzędów religijnych, budowaniu i spajaniu więzi społecznych, rozładowaniu napięć, a także chwilowemu oderwaniu się od problemów rzeczywistości. Każda nawet najmniejsza uroczystość rodzinna, sukces indywidualny czy biznesowy, a nawet wydarzenia społeczne to wręcz obowiązkowa (w naszym przekonaniu)  okazja do wzniesienia toastu.  W dzisiejszych czasach znacznie wzrosła świadomość, jeżeli chodzi o alkohol, każda ilość szkodzi, niezależnie od rodzaju. Niestety alkohol zbiera swoje żniwo i mocno uzależnia.  Niektórzy, starając się uzasadnić swoje picie, tworzą specyficzną ideologię wokół tego tematu. Tłumaczą się sami przed sobą, po to, aby usprawiedliwić swoje uzależnienie.  Poniżej przedstawiam przykłady powszechnie rozpowszechnionych przekonań na temat alkoholu i ich analiza w świetle rzeczywistości.  Jakie są fakty na temat alkoholu? Czy jest faktycznie tak bardzo szkodliwy jak przedstawia to medycyna?  Czy może istnieje bezpieczna dawka? Czy wspomaga trawienie? Sprawdź, jakie są fakty.

Alkohol nie odpręża i nie relaksuje oraz zaburza sen

Alkohol nie stanowi rozwiązania ani skutecznego środka na zwalczenie słabego nastroju, depresji czy problemów w pracy. Choć po spożyciu na krótki czas doświadczamy chwilowej ulgi i zapominamy o problemach, jest to złudne, w kolejnych etapach wywołuje zwiększoną nerwowość i rozdrażnienie, wzrasta również poziom stresu, a po przebudzeniu troski wracają z jeszcze większą siłą. Nie jest on także skutecznym środkiem na zredukowanie stresu, gdyż działa uśmierzająco i depresyjnie. Chwilowy relaks, który uzyskujemy po wypiciu kieliszka wina, nie trwa wiecznie.  O tym, że alkohol zaburza sen,  wiemy wszyscy, oczywiście, alkohol wzmaga senność, jednakże jest to również złudne jak w przypadku odprężenia w sytuacjach stresowych. Jest to działanie chwilowe i niestety nie ma nic wspólnego z prawdziwym snem.  Szybkie zasypianie po spożyciu alkoholu jest wynikiem jego toksycznego działania. Organizm wtedy oczyszcza się z alkoholu, a nie wchodzi odpowiednie fazy snu ( jak np. faza głęboka, czy faza REM), która jest odpowiedzialna przede wszystkim za regenerację organizmu i pełnego wypoczynku.  Tak więc sen nie jest naturalny, fizjologiczny, a zaburzony.

Negatywny wpływ na układ odpornościowy, pokarmowy oraz krwionośny

Osoby, które mają słabą odporność, częściej chorują, alkohol obniża zdolności obronne organizmu. Przede wszystkim osłabia aktywność białych ciałek krwi, które właśnie one walczą z wszelkimi infekcjami.  Pamiętajmy, że obniżona odporność to podatność nie tylko na infekcje, ale i na nowotwory oraz choroby autoimmunologiczne, które tak ciężko wyleczyć!  Interesujący jest również mit, który mówi o tym, że alkohol rozgrzewa. Oczywiście, to prawda — ale tylko na początku. Jest to chwilowa reakcja, poprzez podniesienie tętna. Później efekt ustępuje i jest nam porównywalnie zimno jak przed wypiciem jakiegokolwiek trunku z procentami. Jeśli mowa o podniesieniu tętna, to warto też zwrócić uwagę na to, że spożycie  alkoholu przyczynia się również do niebezpiecznych skoków ciśnienia tętniczego, a przy regularnym jego stosowaniu – uszkadza ścianki naczyń krwionośnych i sprawia, że występują zmiany w mięśniu sercowym. Ostatecznie może to prowadzić do licznych wad serca, do zawału, udaru a ostatecznie do śmierci! Kieliszek wina? Kieliszek wódki? Owszem, ale pozostańmy przy symbolicznej ilości. Faktem jest, że lampka wina wspomaga trawienie, nie odpowiada ona jednak totalnie za trawienie pokarmu. Przy tłustych potrawach lampka wina wzmaga produkcję enzymów trawiennych, jednak tylko mała ilość do posiłku ok. 100/120 ml. Większe ilości uszkadzają śluzówkę żołądka, zaburza pracę jelit, utrudnia wchłanianie pokarmów, a także upośledza funkcje narządów niezbędnych do prawidłowego przebiegu procesu trawienia, takich jak wątroba czy trzustka. W efekcie może to prowadzić do marskości wątroby, zaś jeśli chodzi o trzustkę — do jej zapalenia bądź do raka trzustki, który jest ciężko uleczalny, a we wczesnych etapach, nie daje żadnych objawów. Ostatecznie dysfunkcja narządów może prowadzić do niedożywienia i niedocukrzenia, co jest rujnujące dla naszego mózgu.

Alkohol, a psychika i uzależnienie

Oprócz tego, że alkohol uszkadza serce, nerki, czy zaburza pracę mózgu i jelit, to mamy kolejną kwestię, jaką jest uzależnienie. Krąży ogólnie błędna informacja, że alkoholikiem jest ten, kto upija się codziennie. Mitem jest, że nie można uzależnić się od alkoholu pijąc okazjonalnie, w weekendy. Nie można postawić diagnozy, opierając się wyłącznie na jednej informacji, z pewnością osoba, która regularnie pije alkohol w weekendy, może być zagrożona uzależnieniem. Jest to nawyk, wzrasta tolerancja na alkohol, pojawiają się również emocjonalne korzyści, dla których ta osoba pije, są one związane z minimalizowaniem stresu, relaksem.

Nie jest również  prawdą, że osoba, która potrafi powstrzymać się od alkoholu przez kilka miesięcy, że nie jest już uzależniona. To substancja, która wpływa tak specyficznie na mózg, że osoba uzależniona nie poprzestanie na jednej lampce, tylko będzie chciała więcej i więcej.  Choroba rozwija się nadal, tutaj potrzebna jest ingerencja specjalisty. Bez zmiany myślenia nie jest możliwa żadna inna zmiana. Pamiętajmy też, że alkoholicy to nie zawsze są osoby z nizin społecznych. To niejednokrotnie osoby wykształcone, osiągające sukcesy w życiu zawodowym. Tzw. alkoholicy wysokofunkcjonujący. Cierpią na niego też artyści, np. muzycy, pisarze i poeci, gwiazdy filmu itd. Alkoholizm może dotknąć każdego, nie tylko osoby, które miały w rodzinie kogoś pijącego, czy dzieci z syndromem DDA, oczywiście, takie osoby są bardziej narażone.  Najczęściej dzieci są świadkiem wypijanej lampki wina do obiadu, piwa przy telewizorze czy drinka po stresującym dniu w pracy. Istotne jest wtedy, by rodzic był przykładem i nie nadużywał alkoholu przy dziecku, ale wypijał go w ograniczonej ilości jeżeli już nadarzy się okazja. Pamiętajmy również, że oswajanie dziecka z alkoholem w dniu codziennym przyzwyczaja je do alkoholu i sprawia, że w przyszłości szybciej po niego sięgnie, nie widząc w tym nic złego.

Jak widać,  cała prawda o alkoholu nie jest wcale pozytywna, alkohol niesie za sobą wiele nieprzyjemnych konsekwencji. Pamiętajmy też, że jest  to substancja przede wszystkim uzależniająca. Stwierdzenia, że lampka wina przed snem to nic złego, czy kieliszek koniaku na odstresowanie jest czymś normalnym, są niebezpiecznymi mitami o alkoholu, które stale “mają się dobrze” w naszym świecie. Jeśli podejrzewamy u siebie uzależnienia od alkoholu lub mamy w rodzinie kogoś kto ma objawy osoby uzależnionej, reagujmy, nie bądźmy bierni i pomóżmy takiej osobie. Oczywiście pamiętajmy też, że wszystko jest dla ludzi, ale z umiarem.

Czym są sny alkoholowe?

Człowiek podejmuje decyzję o zaprzestaniu picia alkoholu. Jego życie zaczyna się radykalnie zmieniać, nie tylko fizycznie, ale i emocjonalnie. Z czasem okazuje się, że jednym z aspektów trzeźwienia są sny alkoholowe…

Czy wiesz, że niemal każda osoba uzależniona od alkoholu, która zdecydowała się na terapię i podjęła trud zdrowienia, doświadcza tzw. snów alkoholowych? Nic więc dziwnego, że dla trzeźwiejących alkoholików takie sny są nie tyko zaskakujące czy niepokojące, ale i nierzadko przerażające. Czym one w zasadzie są i dlaczego się pojawiają?

Sny alkoholowe potrafią przerażać

Sny alkoholowe są tak silne i realistyczne, że mogą wprowadzać w stan autentycznego niepokoju. Osoba uzależniona zostaje wpędzona nie tylko w głęboki smutek, a nawet poczucie winy. Co więcej, często towarzyszy jej przekonanie, że cały wysiłek włożony w trzeźwienie poszedł na marne. W rzeczywistości jest to tylko sen, lecz może wywoływać strach przed nawrotem choroby. Często sny o picu odbierane są jako ostrzeżenia lub dowód na to, że dana osoba nie zdrowieje tak, jak powinna. Oczywiście nie ma to pokrycia w rzeczywistości. Osoba uzależniona może być zdezorientowana, ponieważ tuż po przebudzeniu granica między snem a rzeczywistością może być niejasna. Sny, zwłaszcza te intensywne, mogą wywołać silne emocje. Lęk wynika nie tylko z tematyki snu, ale także uczuć, które zostały przez niego wywołane. Proces trzeźwienia jest długą drogą do przejścia dla osoby uzależnionej, często krętą, wyboistą. Wiąże się m.in. odzyskiwaniem zaufania ze strony rodziny i przyjaciół. Sen alkoholowy może wprawić osobę uzależnioną w łęk, że straciła to zaufanie. Jest to oczywiście wytwór własnej wyobraźni. Często złamanie abstynencji oznacza jednoczesne odejście ze Wspólnoty AA, czyli zerwanie więzi z ludźmi, którzy dla zdrowiejących alkoholików są niezwykle ważni. Stanowią bowiem dla nich wsparcie, są to osoby, przy których czują się swobodnie, mogą zasięgnąć ich rady, podzielić się obawami. Są filarem podtrzymującym motywację przy pozostawaniu w trzeźwości.

Sny alkoholowe – naturalny objaw

Chociaż bywają źródłem niepokoju, nierzadko przerażają, ważne jest, aby osoba uzależniona zrozumiała, iż takie sny są częścią choroby alkoholowej. Niestety, sny o piciu czy braniu narkotyków pozostają z chorym na długie lata, niezależnie od etapu leczenia choroby. Mogą nawracać nawet po wielu latach. Warto sobie uświadomić, że alkoholizm jest nieuleczalny. Pewne objawy czy tendencje mogą się od czasu do czasu pojawiać, mimo wszelkich podjętych prób. Normalne są okresowe głody alkoholowe, które właśnie manifestują się w postaci snów. Najważniejsze, to wiedzieć jak sobie z nimi radzić. Należy również pamiętać, że sny nie są oznaką braku determinacji, słabej woli czy słabości charakteru. Chory nie powinien się o nie obwiniać, ani też mieć wyrzutów sumienia. Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest ich zaakceptowanie. Wsparcie terapeutyczne może być pomocne w zrozumieniu tych snów i opanowanie sposobów radzenia sobie z nimi.

Sny alkoholowe – powody występowania

Sny o piciu u osób, które przeszły (bądź przechodzą) proces trzeźwienia lub rekonwalescencji związanej z alkoholizmem, mogą wynikać z różnych czynników. Każdy przypadek jest inny i mają wpływ na to różne czynniki, takie jak np.: wiek, styl życia, historia i doświadczenia związane z uzależnieniem. Dlaczego pojawiają się sny alkoholowe? Oto najważniejsze powody.

Alkoholizm jest silnie zakorzenionym nawykiem, a jego wpływ na psychikę i ciało może być (i najczęściej jest) głęboko osadzony. Mózg potrzebuje czasu, aby się dostosować do zmiany nawyków. Sny o piciu mogą być natomiast po prostu swoistym odzwierciedleniem walki podświadomości z tym nawykiem. Często alkoholicy używają alkoholu jako sposobu radzenia sobie ze stresem lub trudnymi emocjami. Po zaprzestaniu picia, te emocje mogą wypłynąć na powierzchnię, czasami manifestując się w snach. Osoba uzależniona musi znaleźć sobie inny sposób na radzenie sobie z przykrymi doświadczeniami. Co więcej, osoba uzależniona może odczuwać tęsknotę za dniem, kiedy piła, nawet jeśli zdaje sobie sprawę z tego, że alkohol był dla niej szkodliwy i wniósł do jej życia więcej smutku i bólu niż dobrego. Sny o piciu mogą być jednak odzwierciedleniem tej tęsknoty, nawet jeśli jest to podświadome. Sny o piciu mogą być również częścią procesu terapeutycznego. Chociaż brzmi to nieco absurdalnie, w praktyce mogą pomagać osobie trzeźwiejącej w przetwarzaniu emocji związanych z alkoholizmem i wzmocnieniu postanowienia pozostania trzeźwym. Czasami wytłumaczenie pojawiania się snów alkoholowych jest banalne. Podczas odstawienia alkoholu organizm może przechodzić różne zmiany, w tym w sferze snu. To z kolei może powodować intensywniejsze i bardziej chaotyczne sny, również te o alkoholu.

Jak radzić sobie ze z snami alkoholowymi?

Radzenie sobie ze snami alkoholowymi może być wyzwaniem, ale istnieją różne strategie, które mogą pomóc osobie uzależnionej. Wszystko zależy od danej osoby, ponieważ każdy jest inny, strategia, która sprawdzi się w przypadku jednej osoby, niekoniecznie może być odpowiednia dla drugiej. Najważniejszą sprawą, jest zrozumienie, że sny alkoholowe są naturalnymi zjawiskami związanymi z odstawieniem alkoholu. Może to pomóc w zmniejszeniu lęku z nimi związanego. Pomóc mogą również regularne ćwiczenia fizyczne, zdrowa dieta i regularne godziny snu. Przyczyni się to do poprawy jakości snu, a co za tym idzie – zniweluje się ryzyko występowania snów alkoholowych. Wielu terapeutów poleca również medytację, relaksację, ćwiczenia oddechowe. Pomóc może również unikanie alkoholu w towarzystwie. Jeśli sam unikasz alkoholu to również warto unikać imprez, na których współuczestnicy piją alkohol. Ogranicz albo wyklucz kofeinę i inne substancje, które mogą wpływać na jakość snu. Kluczową strategią jest rozmowa z terapeutą uzależnień. Pomoże on zrozumieć przyczyny i powie, jak najlepiej radzić sobie ze snami alkoholowymi. Terapeuta może również pomóc w opracowaniu strategii radzenia sobie z emocjami, które mogą być związane ze snami. Nie można zapomnieć również o grupie wsparcia. Dołączenie do grupy dla osób trzeźwiejących jest nie tylko pomocne, ale w wielu przypadkach stanowi fundament radzenia sobie z chorobą. Wspólna rozmowa z osobami, które przeszły przez podobne doświadczenia, może być nie tyko pocieszająca, ale i motywująca. Kolejnym sposobem rekomendowanym przez terapeutów jest zapisywanie snów, czyli prowadzenie dzienniczka. To pomoże zrozumieć wzorce i czynniki, wpływające na sny alkoholowe, a także może być przydatne w identyfikowaniu czynników wyzwalających te sny. Jeśli jednak sny alkoholowe stają się bardzo uciążliwe, częste i mają negatywny wpływ na codzienne funkcjonowanie, warto porozmawiać z lekarzem lub terapeutą, aby uzyskać bardziej spersonalizowaną pomoc i wsparcie.

Podsumowanie

Sny alkoholowe są częstym zjawiskiem i pojawiają się zarówno u osób, które przechodzą przez proces leczenia, utrzymują abstynencję, ale także u aktywnych alkoholików. Wbrew pozorom nie oznaczają one nawrotu choroby, stanowią ważny punkt do refleksji. Mogą sygnalizować różne wewnętrzne procesy, bywają odpowiedzią na przeżywany stres bądź też przypominają o dawnym uzależnieniu. Niemniej jednak są normalnym procesem, wpisanym w chorobę alkoholową.

Ile trwa terapia uzależnienia od alkoholu?

W świecie pełnym stresu, presji i nieustannego pośpiechu, wielu z nas szuka ukojenia w różnych formach. Dla niektórych jest to kieliszek wina po ciężkim dniu, dla innych – weekendowe spotkania z przyjaciółmi przy butelce piwa. Ale kiedy te sporadyczne chwile przekształcają się w codzienną potrzebę, stajemy przed cieniem uzależnienia od alkoholu. Uzależnienie to nie tylko fizyczna potrzeba, ale przede wszystkim psychiczne więzi, które mogą zdominować nasze życie, wpływając na relacje, pracę i zdrowie. Jak długo trwa droga do wyzwolenia się z uzależnienia? Jakie są etapy terapii leczenia alkoholizmu oraz na czym polega terapia uzależnień? W tym artykule postaramy się odpowiedzieć na te pytania, przybliżając temat uzależnienia i procesu jego leczenia.

Terapia uzależnień — czym jest i jaki jest jej cel?

Terapia uzależnień od substancji psychoaktywnych to proces terapeutyczny, skoncentrowany na eliminacji chęci sięgania po alkohol. Terapia przyczynia się do polepszenia zdrowia psychicznego pacjenta i jego rodziny, a także pomaga w przywróceniu mu prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie.

Leczenie uzależnień, na czym polega?

Terapia uzależnień opiera się na licznych zajęciach terapeutycznych, które mogą odbywać się w poradniach leczenia uzależnień, oddziałach terapii uzależnień bądź w ramach terapii indywidualnej. W trakcie leczenia uzależnień pacjent uczy się, jak radzić sobie z problemami osobistymi bez uciekania się do alkoholu (lub innych używek, np. narkotyków).

W przypadku uzależnień od alkoholu terapia może obejmować leczenie odwykowe, psychoterapię indywidualną oraz wsparcie dla dorosłych dzieci alkoholików. Kluczowym celem terapii uzależnień jest nie tylko pomoc pacjentowi w podjęciu leczenia, ale także wsparcie w procesie utrzymania trzeźwości i prawidłowego funkcjonowania w życiu codziennym.

Rodzaje terapii uzależnień od alkoholu

Leczenie uzależnienia od alkoholu jest złożonym procesem dostosowanym do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Terapia ambulatoryjna — pozwala pacjentowi łączyć codzienne życie z regularnymi spotkaniami terapeutycznymi, podczas których, dzięki psychoedukacji, uczą się radzić sobie z nałogiem.

Terapia stacjonarna — osoby są leczeni w ośrodku specjalistycznym, gdzie przechodzą intensywną terapię, w tym psychoterapię indywidualną i grupową.

Terapia grupowa — pacjenci dzielą się doświadczeniami w grupach, co pomaga zrozumieć wspólny problem i daje poczucie wsparcia.

Terapia indywidualna — skupia się na unikalnych potrzebach pacjenta, analizując przyczyny uzależnienia i ucząc zdrowych nawyków pod okiem specjalisty.

Terapia pogłębiona — to intensywna forma terapii skupiająca się na głęboko zakorzenionych przyczynach uzależnienia. Umożliwia pacjentowi dogłębne zrozumienie swojego problemu i konfrontację z trudnymi emocjami oraz doświadczeniami, które mogły przyczynić się do rozwoju nałogu.

Co trzeba zrobić, aby móc rozpocząć terapię uzależnień?

Aby rozpocząć terapię uzależnień, kluczowym krokiem jest uświadomienie sobie problemu i podjęcie decyzji o poszukiwaniu pomocy. Następnie warto skonsultować się ze specjalistą w zakresie uzależnień, który przeprowadzi wstępną diagnozę i oceni stopień zaawansowania problemu. Po tej konsultacji pacjent powinien zgłosić się do specjalistycznej poradni leczenia uzależnień, gdzie zostanie dokładnie zdiagnozowany i skierowany na odpowiednią formę terapii.

Ile trwa leczenie uzależnień?

Długość terapii uzależnienia od alkoholu zależy od wielu czynników, takich jak:

Stopień uzależnienia — im bardziej zaawansowane jest uzależnienie, tym dłuższa musi być terapia.

Obecność innych zaburzeń psychicznych — osoby z uzależnieniami często doświadczają innych problemów natury psychicznej, takich jak depresja, lęk czy zaburzenia osobowości. Terapia powinna w takich sytuacjach skupiać się także na tych chorobach.

Osobiste cele i potrzeby osoby uzależnionej — niektórzy pacjenci chcą tylko ograniczyć spożycie alkoholu, podczas gdy inni chcą całkowicie zrezygnować z jego spożywania. Terapia powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb i celów pacjenta.

Minimalny czas trwania terapii uzależnienia od alkoholu to 3 miesiące. W tym czasie pacjent przechodzi detoksykację organizmu, uczy się radzić sobie z głodem alkoholowym i nabywa umiejętności radzenia sobie z trudnymi emocjami.

Większość osób uzależnionych wymaga jednak dłuższej terapii. Typowy czas trwania terapii to 6-12 miesięcy. W tym czasie pacjent ma możliwość zbadania przyczyn swojego uzależnienia i opracowania strategii na życie bez alkoholu.

Dodatkowo, istnieje opcja skorzystania z długotrwałego wsparcia terapeutycznego. Terapia długoterminowa może trwać przez wiele lat i jest przeznaczone dla osób, które borykają się z problemem utrzymania rezygnacji z nałogu.

Podsumowanie

Czas trwania terapii uzależnień od alkoholu jest indywidualny dla każdego pacjenta i zależy od wielu czynników, takich jak stopień zaawansowania uzależnienia, współistniejące schorzenia czy indywidualne predyspozycje. Chociaż nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, ważne jest, aby pamiętać, że proces leczenia jest często długotrwały i wymaga zaangażowania, wsparcia oraz odpowiedniego podejścia terapeutycznego. Kluczem do sukcesu jest indywidualne podejście do pacjenta, dostosowanie odpowiednich metod terapii oraz ciągłe wsparcie w trakcie całego procesu leczenia.

Dlaczego alkohol jest szkodliwy w ciąży?

Ryzyko poronienia

Wewnątrzmaciczne zahamowanie wzrostu płodu

Przedwczesny poród

Deformacje twarzoczaszki

Upośledzenia intelektualne

Czym jest zespół alkoholowy płodu (FAS)?

Podsumowanie

Ciąża jest szczególnym okresem w życiu każdej kobiety. To czas, kiedy ważne jest zadbanie o zdrowie zarówno matki, jak i nienarodzonego dziecka. Jednym z najważniejszych aspektów, które powinnyśmy wziąć pod uwagę, jest unikanie spożycia alkoholu w ciąży. W tym artykule dowiesz się, dlaczego picie alkoholu w ciąży może mieć poważne konsekwencje dla zdrowia dziecka i jakie są najważniejsze skutki spożywania alkoholu w tym okresie oraz czy istnieje bezpieczna dawka alkoholu podczas ciąży.

Dlaczego alkohol jest szkodliwy w ciąży?

Alkohol przenika przez łożysko do krwi płodu, a jego działanie może prowadzić do nieodwracalnych zmian u maleństwa. Spożywanie alkoholu w ciąży może prowadzić do poważnego uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego, czy zmian w funkcjonowaniu mózgu. U dzieci, których matki spożywają alkohol etylowy w czasie ciąży, również częściej obserwuje się wady wrodzone. Ponadto spożywanie alkoholu przez kobietę w ciąży zwiększa ryzyko poronienia, wewnątrzmacicznego zahamowania wzrostu płodu oraz przedwczesnego porodu.

Alkohol ma negatywny wpływ na rozwój i funkcjonowanie mózgu nienarodzonego dziecka, co może prowadzić do zaburzeń w funkcjonowaniu ośrodkowego układu nerwowego, deformacji twarzoczaszki oraz różnego rodzaju upośledzeń intelektualnych. Spożywanie alkoholu w trakcie ciąży może również spowodować poważne uszkodzenie narządów wewnętrznych.

Skutki picia alkoholu w czasie ciąży są zależne od dawki oraz częstości picia alkoholu.

Nie ma bezpiecznej dawki alkoholu podczas ciąży. Jeśli spodziewasz się dziecka, powinnaś natychmiast przestać pić alkohol. Trunki wysokoprocentowe należy podczas ciąży i karmienia piersią odstawić definitywnie. Nawet minimalne spożycie alkoholu może przyczynić się do niekorzystnych skutków dla rozwijającego się płodu.

Ryzyko poronienia

Spożycie alkoholu w trakcie ciąży jest jednym z głównych czynników zwiększających ryzyko poronienia. Działanie alkoholu na organizm kobiety ciężarnej i jej rozwijający się płód może prowadzić do komplikacji, które skutkują utratą ciąży. Wielu ekspertów podkreśla, że nawet niewielkie ilości alkoholu mogą znacząco zwiększyć ryzyko poronienia.

Wewnątrzmaciczne zahamowanie wzrostu płodu

Działanie alkoholu na rozwijający się płód może prowadzić do wewnątrzmacicznego zahamowania wzrostu. Oznacza to, że płód rośnie wolniej, niż powinien, co może prowadzić do komplikacji podczas porodu i problemów zdrowotnych po narodzinach. Spożycie alkoholu w trakcie ciąży zakłóca prawidłowy rozwój komórek i tkanek płodu, co skutkuje opóźnieniem w jego wzroście.

Przedwczesny poród

Spożycie alkoholu w trakcie ciąży może zwiększać ryzyko przedwczesnego porodu. Działanie alkoholu na mięśnie macicy oraz na układ hormonalny kobiety może prowadzić do przedwczesnych skurczów i innych komplikacji, które skutkują wcześniejszym rozpoczęciem porodu. Przedwczesne narodziny są związane z wieloma ryzykami dla zdrowia noworodka, w tym problemami z oddychaniem, niedojrzałością narządów oraz dłuższym pobytem w szpitalu.

Deformacje twarzoczaszki

Spożycie alkoholu w trakcie ciąży może prowadzić do poważnych konsekwencji dla rozwijającego się płodu, w tym do deformacji twarzoczaszki. Działanie alkoholu na rozwijający się organizm może zakłócać prawidłowy rozwój kości i tkanek twarzy, prowadząc do charakterystycznych cech, takich jak wąskie oko, płaski nos i wąska górna warga.

Upośledzenia intelektualne

Działanie alkoholu na rozwijający się mózg płodu może prowadzić do upośledzeń intelektualnych. Dzieci, które były narażone na alkohol w trakcie ciąży, często mają trudności w nauce, problemami z koncentracją i pamięcią. Mogą również mieć niższy iloraz inteligencji oraz trudności w nawiązywaniu relacji społecznych.

Czym jest zespół alkoholowy płodu (FAS)?

Zespół alkoholowy płodu (FAS), nazywany również zespołem alkoholowym u dziecka, jest zaburzeniem występującym u dzieci, które były narażone na alkohol w okresie prenatalnym, czyli podczas ciąży matki.

Dzieci z FAS mogą mieć charakterystyczne cechy twarzy, takie jak wąskie oko, płaski mostek nosa i wąska górna warga. Mogą również mieć małą masę urodzeniową i opóźniony rozwój fizyczny.

Dzieci dotknięte tym problemem mogą mieć trudności z uczeniem się, pamięcią, uwagą i problemami z zachowaniem. Mogą również wystąpić problemy z koordynacją ruchową i słuchem.

Ponadto dzieci z FAS są narażone także na wady serca, problemy z nerkami, słuchem, wzrokiem oraz inne problemy zdrowotne.

Podsumowanie

Spożywanie alkoholu w trakcie ciąży ma poważne negatywne skutki dla zdrowia zarówno kobiety, jak i rozwijającego się dziecka. Kobiety, które w ciąży piją alkohol, narażają swoje dzieci na ryzyko deformacji, upośledzeń intelektualnych oraz zaburzeń funkcjonowania narządów wewnętrznych. Jeśli kobieta boryka się z problemem alkoholowym podczas ciąży, powinna szukać wsparcia i pomocy. Istnieją specjalistyczne ośrodki leczenia uzależnień, takie jak OPM-MED, które oferują profesjonalną pomoc i wsparcie w tak trudnych chwilach.

Życie z osobą uzależnioną od alkoholu to niełatwa droga, pełna ciągłych wyzwań i emocjonalnych rollercoasterów. Ta sytuacja jest szczególnie trudna dla kobiet, które często odczuwają mieszankę lęku, frustracji i poczucia bezradności. Wielu z nas zadaje sobie pytanie: dlaczego kobiety tak często pozostają w takich związkach? Czy to kwestia miłości, lojalności czy może strachu? W tym artykule odpowiemy na te pytania i przeanalizujemy taką sytuację.

Czym jest alkoholizm?

Wpływ na rodzinę alkoholika

Dlaczego kobiety trwają w związkach z alkoholikami

Emocjonalne konsekwencje bycia partnerką alkoholika

Czym jest współuzależnienie i jak je rozpoznać?

Jak żyć z osobą uzależnioną?

Podsumowanie

Czym jest alkoholizm?

Zanim zagłębimy się w temat, najpierw przyjrzyjmy się dokładniej naturze alkoholizmu.

Jest to przewlekła choroba, charakteryzująca się niekontrolowanym i szkodliwym spożywaniem alkoholu. Osoba uzależniona od alkoholu ma trudności z kontrolowaniem ilości wypijanego alkoholu oraz doświadcza negatywnych skutków spożycia. Istnieje wiele czynników, które mogą przyczyniać się do rozwoju alkoholizmu, w tym genetyczne predyspozycje, wpływ środowiska i stresu.

Wpływ na rodzinę alkoholika

Konsekwencje choroby alkoholowej nie ograniczają się jedynie do osoby uzależnionej. Niestety, rodzina alkoholika często doświadcza wielu negatywnych skutków wynikających z problemu uzależnienia.

Codzienne życie w otoczeniu problemu alkoholowego niesie ze sobą ciągłe naięcie, które może prowadzić do szeregu negatywnych konsekwencji dla zdrowia fizycznego i psychicznego bliskich osoby uzależnionej. Często mówi się o tym, jak niszczące może być to dla dzieci, które dorastają w takim środowisku.

Dzieci alkoholików są często narażone na wiele form nadużywania — emocjonalnego, fizycznego czy nawet seksualnego. Wiele razy muszą one przejąć rolę dorosłych w domu, dbając o młodsze rodzeństwo czy nawet samego rodzica alkoholika. Niektóre badania sugerują wysoką korelację między dorastaniem w domu z problemem alkoholowym a rozwojem zaburzeń lękowych i depresji później w życiu. To smutna prawda, że te dzieci mają większe szanse na rozwinięcie własnych problemów z substancjami psychoaktywnymi.

U dorosłych dzieci alkoholików (DDA) często również obserwuje się zmiany na różnych płaszczyznach życia. Mogą zmagają się z problemami w budowaniu i utrzymaniu relacji, mogą cierpieć na niską samoocenę i odczuwać poczucie nieważności. Czasem dorosłe dzieci alkoholików adoptują rolę dozorców swojego uzależnionego rodzica, co jeszcze bardziej komplikuje ich egzystencję i związki interpersonalne.

Życie z osobą uzależnioną od alkoholu jest trudne i pełne wyzwań. Ale ważne jest pamiętanie o tym, że pomoc jest dostępna – zarówno dla osób cierpiących na uzależnienie, jak i ich bliskich.

Dlaczego kobiety trwają w związkach z alkoholikami

„Skąd ten paraliżujący strach przed odejściem od alkoholika?” – zastanawiają się wielu z nas. Może się wydawać, że odpowiedź jest oczywista, jednak rzeczywistość jest bardziej skomplikowana i zależy od szeregu różnych czynników. Jednym z głównych powodów, dla których kobiety decydują się na długotrwałe życie z alkoholikiem, jest odczuwanie poczucia winy za picie męża czy partnera. Często wiążą one uzależnienie partnera z ilością spożywanego alkoholu, uznając to za własne niepowodzenie. Niekiedy, uczucia pojawiają się, zanim kobieta zdaje sobie sprawę z powagi problemu. Kiedy prawda wychodzi na jaw, uczucia są już silne, a decyzja o odejściu wydaje się niemożliwa.

Innym czynnikiem jest wzorzec relacji wyniesiony z domu rodzinnego. Jeśli partner był uzależniony, a druga osoba starała się go „uratować”, ten schemat może zostać nieświadomie przeniesiony do dorosłego życia.

Czy można coś zmienić? Tak. Pomoc profesjonalisty lub grupy wsparcia może być pierwszym krokiem do zrozumienia, że nikt nie jest sam w tej walce. Trzeba pamiętać, że warto szukać pomocy, bo zasługujemy na życie wolne od cierpienia spowodowanego chorobą bliskiej osoby.

Emocjonalne konsekwencje bycia partnerką alkoholika

Bycie partnerką osoby uzależnionej od alkoholu niesie ze sobą ciężar emocjonalny, który często jest niedoceniany. Codzienne zmagania, niepewność i ciągłe napięcie stają się przeraźliwie codziennym doświadczeniem. Czy kiedykolwiek zastanawialiście się nad tym, jak to jest żyć w takim środowisku? Emocjonalne konsekwencje mogą być naprawdę dotkliwe.

Najważniejsze emocje, które często się pojawiają u partnerów osób uzależnionych to strach, lęk i poczucie winy. Strach przed awanturami, przemocą fizyczną czy finansowymi problemami. Lęk o zdrowie i życie swoje oraz bliskich — bo co, jeśli dzisiaj będzie gorzej niż zwykle? A poczucie winy… To ono może być najtrudniejsze do pokonania. Wina za to, że nie potrafisz pomóc ukochanej osobie wydostać się z tego piekła. Częstym efektem ubocznym bycia w takim związku jest również utrata samooceny – przez cały czas czujesz się gorsza, niezdolna do zmiany sytuacji.

Czym jest współuzależnienie i jak je rozpoznać?

Współuzależnienie jest to stan, w którym bliscy osoby uzależnionej tak bardzo angażują się w jej problem, że sami zaczynają cierpieć. Osoby współuzależnione często zapominają o swoich potrzebach, skupiając się na osobie uzależnionej. Często przejmują jego obowiązki, usprawiedliwiają jego czyny i pragną kontrolować ilość spożywanego przez niego alkoholu. W rezultacie zaniedbują swoje życie, wpadając w cykl negatywnych emocji i zaniedbując samego siebie.

Jak żyć z osobą uzależnioną?

Rozwiązywanie problemów wynikających z życia z osobą uzależnioną od alkoholu to ogromne wyzwanie. Przede wszystkim, musimy zrozumieć, że choroba alkoholowa to prawdziwa choroba, nie jest to wynik słabości charakteru czy braku woli. Właściwe zrozumienie problemu jest pierwszym krokiem w procesie adaptacji do życia w takiej trudnej sytuacji.

Żony alkoholików, często stają się ofiarami własnego poczucia obowiązku i lojalności wobec partnera. Często stają się osobami współuzależnionymi, których życie podporządkowane jest rytmowi nałogu partnera i rozwiązywaniu problemów wynikających z jego uzależnienia. Zaniedbują swoje własne potrzeby, zdrowie i dobrostan, starając się nieustannie ratować swojego partnera. W takim przypadku kluczowym jest zrozumienie, że pomoc, jakiej potrzebujesz, jest tak samo ważna, jak pomoc, którą próbujesz oferować swojemu partnerowi.

Jeśli potrzebujesz pomocy — Nie bój się o nią poprosić!

Pamiętaj, że zawsze masz prawo do szukania pomocy i dbania o swoje własne potrzeby, nawet jeśli twoja sytuacja wydaje się beznadziejna. Zrozumienie, że nie jesteś sama i że pomoc jest dostępna, to pierwszy krok do stworzenia zdrowego życia, nawet jeśli twoja sytuacja jest obecnie bardzo trudna. Życie osób współuzależnionych nie jest łatwe, ale z odpowiednim wsparciem i narzędziami, możesz nauczyć się radzić sobie z tym wyzwaniem.

W ośrodku leczenia uzależnień OPM-MED w Opolu czeka na Ciebie profesjonalna pomoc i wsparcie specjalistów. Zapisz się na terapię opierającą się na udowodnionych technikach, dostosowanych do unikalnych potrzeb każdego klienta. Nasza metoda leczenia łączy w sobie wiedzę naukową z głęboką empatią, co zapewnia efektywność procesu terapeutycznego.

Niezależnie od tego, jak długo osoba Ci bliska walczy z uzależnieniem, a Ty jesteś osobą współuzależnioną, pamiętaj — nigdy nie jest za późno na zmiany! Zacznij swoją drogę do zdrowia już dziś – skontaktuj się z nami i dowiedz się więcej o naszej ofercie. Zaufaj nam — razem pokonamy Twoje problemy!

Podsumowanie

Życie z osobą z nałogiem alkoholowym jest skomplikowane i pełne wyzwań. Kobiety często trwają w takich związkach z powodu różnych czynników – od strachu przez poczucie odpowiedzialności po nadzieję na zmianę. Kluczowe jest jednak to, aby pamiętać, że pomoc i wsparcie są dostępne również dla tych, którzy żyją w cieniu alkoholizmu. Życie takie może być ciężarem, ale nie musi definiować Twojego życia ani Twojej przyszłości. Pamiętaj o tym, szukając pomocy i dążąc do zdrowia emocjonalnego i fizycznego. Nie pozwól, aby uzależnienie zniszczyło Twoje życie.

Nadmierne spożywanie alkoholu wywołuje wiele negatywnych efektów dla naszego organizmu – od zmian w zachowaniu, po problemy zdrowotne, wahania nastroju czy nawet myśli samobójcze. Alkoholizm należy traktować jak chorobę, która zmienia całe użycie uzależnionej osoby. Uwolnienie się z sideł nałogu to wyzwanie, które wymaga samozaparcia, motywacji, a często też pomocy specjalistów i bliskich osób. Odstawienie alkoholu to pierwszy poważny test. Przekonaj się, z jakimi efektami i problemami borykają się osoby uzależnione od alkoholu, które chcą uwolnić się od nałogu.

Alkoholizm w Polsce

Według WHO alkoholizm jest chorobą przewlekłą. Uważany za zaburzenie psychiczne, które dotyka w Polsce ok. 700-800 tysięcy osób. Trzeba podkreślić, że te liczby dotyczą jedynie osób, które podjęły próbę leczenia. Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych wskazuje, że sporym problemem jest nadużywanie alkoholu, które dotyczy ponad 2 mln osób w Polsce. To osoby, które nie podejmują leczenia, a często nawet nie zauważają swojego problemu z alkoholem.

Czym jest alkoholowy zespół odstawienia?

Alkoholowy zespół odstawienia, nazywany również zespołem abstynencyjnym, to stan fizyczny i psychiczny, który występuje u osób uzależnionych od alkoholu, gdy nagle ograniczają lub przerywają spożycie alkoholu.

Odstawienie alkoholu jest wynikiem chronicznego, nadmiernego spożycia przez dłuższy czas. To swoiste ostrzeżenie dla organizmu, który przyzwyczaił się do obecności alkoholu i teraz reaguje na jego brak.

Jest to spowodowane tym, że alkohol wpływa na układ nerwowy – wywołuje zakłócenia neuroprzekaźników. Długotrwałe picie alkoholu sprawia, że organizm uzależnia się nie tylko od samej substancji, ale też od skutków, jakie wywołuje. Jeśli nagle alkohol zostanie odstawiony, w organizmie dojdzie do wystąpienia objawów odstawienia.

Objawy po odstawieniu alkoholu

Osoba uzależniona po odstawieniu alkoholu musi zmierzyć się z licznymi efektami ubocznymi, które mają charakter fizyczny, psychiczny i emocjonalny, a ich nasilenie może różnić się w zależności od stopnia uzależnienia od alkoholu i czasu trwania nadużywania.

Na samym początku zwróćmy uwagę na fizyczne objawy po odstawieniu alkoholu:

• drżenie rąk,
• drżenie mięśni,
• zaburzenia równowagi,
• pobudzenie,
• nudności i wymioty,
• ból brzucha,
• gorączka,
• padaczka alkoholowa,
• halucynacje,
• pocenie się,
• wysokie ciśnienie tętnicze krwi,
• przyspieszenie akcji serca
• nadmierne zmęczenie.

Oprócz tego uzależniony od alkoholu mierzy się także z objawami emocjonalnymi i psychicznymi, takimi jak:

• niepokój,
• drażliwość, a nawet agresja,
• odczuwanie napięcia,
• trudności w koncentracji,
• stany lękowe,
• depresja, a nawet myśli samobójcze,
• wahania nastroju,
• zaburzenia snu.

Delirium tremens – co to?

1 na 10 osób uzależnionych od spożywania alkoholu boryka się z tzw. delirium tremens, czyli z białą gorączką alkoholową. To zespół zaburzeń psychosomatycznych, który objawia się halucynacjami, zaburzeniami funkcji poznawczych, gorączką, nudnościami oraz ogólnym zaburzeniem świadomości.

Kiedy pojawiają się pierwsze objawy odstawienia alkoholu?

Pierwsze objawy odstawienia alkoholu mogą pojawić się zwykle w ciągu kilku godzin od ostatniego spożycia alkoholu, ale czas ich wystąpienia może różnić się w zależności od indywidualnych czynników np. stopnia uzależnienia od alkoholu, częstotliwości i ilość spożywanego alkoholu, ale też od ogólnego stanu zdrowia.

Kiedy poziom alkoholu we krwi zacznie się zmniejszać, objawy odstawienia będą się stopniowo nasilać. Typowy czas mieści się jednak w przedziale od 6 do 24 godzin. Jeśli uzależniony wypił ostatnio alkohol wieczorem, to zapewne po nocnym odpoczynku od rana zaczną doskwierać mu pierwsze objawy odstawienia alkoholu. Czym będą się one wtedy objawiały? Mogą obejmować na początku drażliwość, odczuwalny stan niepokoju, brak apetytu, nudności, a do tego dochodzi także drżenia mięśni czy kołatanie serca. Z czasem mogą pojawić się również zaburzenia snu.

Najczęściej pierwsze 5 dni to czas, kiedy odstawienie alkoholu jest najbardziej dokuczliwe, a w niektórych przypadkach może nawet prowadzić do zagrożenia życia. Nie każdy zdaje sobie sprawę z tego, że kryzys abstynencyjny w niektórych przypadkach może trwać nawet 4-6 tygodni. To bardzo indywidualna kwestia u każdego uzależnionego.

Odstawienie alkoholu a zagrożenia

Objawy odstawienia alkoholu mogą doprowadzić nawet do zagrożenia życia. Nagłe zaprzestania spożywania alkoholu prowadzi do powstania takich zagrożeń jak – drgawki, delirium tremens, zaburzenia neurologiczne, zaburzenia psychiczne, padaczki alkoholowej oraz problemy z prawidłowym funkcjonowaniem układu sercowo-naczyniowego, pokarmowego, hormonalnego itd. W konsekwencji brak kontroli lekarskiej może przyczynić się także do arytmii serca, wrzodów żołądka czy też do niewydolności wątroby.

Dlatego tak ważne jest to, aby odstawienie alkoholu odbywało się pod ścisłą kontrolą lekarską, najlepiej w specjalistycznym ośrodku leczenia uzależnień. Tam cały proces stanie się nie tylko bezpieczniejszy, ale również objawy będą mniej nasilone.

Alkoholik kojarzy Ci się z osobą, która nie ma pracy, domu i nie dba o siebie? Zatem jesteś w błędzie, czego najlepszym potwierdzeniem są wysokofunkcjonujący alkoholicy. To też potwierdzenie tego, że ten nałóg może dotknąć każdego – prawników, biznesmenów, lekarzy czy po prostu osoby, które odnoszą sukcesy zawodowe i z pozoru wydają się szczęśliwi. Dowiedz się, kim jest alkoholik wysokofunkcjonujący i jak rozpoznać ten nałóg.

Kim jest wysokofunkcjonujący alkoholik?

Badania przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych pokazują, że aż 20% uzależnionych od alkoholu to alkoholicy wysokofunkcjonujący. W Polsce brakuje danych, które mogłyby wskazać odsetek takich osób, jednak inne badanie wskazują na to, że blisko 18% pracowników polskich korporacji każdego dnia pije alkohol. Pokazuje to, że alkoholizm wysokofunkcjonujący stanowi realny problem. Jednak kogo dotyczy ten problem?

Alkoholizm wysokofunkcjonujący odnosi się do osób, które zajmują wysokie stanowiska, wykonują prestiżowe zawody i są określani jako ludzie sukcesu. Zazwyczaj dotyczy to lekarzy, prawników, finansistów, polityków czy pracowników wielkich korporacji. Z jednej strony takie osoby są znane ze swojego zaangażowania w pracę i ze specjalistycznej wiedzy, ale często wykonują też swoje obowiązki pod wpływem alkoholu.

Jednak ze względu na prestiż i szacunek, jakim jest darzony wysokofunkcjonujący alkoholik, otoczenie boi się lub nie chce zwracać uwagi na problem z alkoholem tej osoby. Tak naprawdę rosnący nałóg ignoruje zarówno rodzina, jak i pracownicy czy sam uzależniony.

Wysokofunkcjonujący alkoholik – charakterystyka

Wspólną cechą wysokofunkcjonujących alkoholików jest świetna praca, wysokie zarobki i odpowiedzialne stanowisko. Środowisko postrzega taką osobę jako człowieka sukcesu, który nie ma problemów na polu zawodowym i rodzinnym. Taki obraz utrudnia dostrzeżenie problemów z alkoholem, a przede wszystkim stanowi „zasłonę dymną” dla konieczności mierzenia się z ogromnym stresem, lękiem czy samotnością. Alkohol zazwyczaj staje się wtedy lekarstwem i sposobem na odreagowanie. Dla niektórych alkoholików stanowi też nagrodę za kolejny sukces zawodowy, co prowadzi też do niebezpiecznych zależności, a przede wszystkim do nadużywania alkoholu.

Jak rozpoznać wysokofunkcjonujący alkoholizm?

Bardzo trudno jest zdiagnozować alkoholika wysokofunkcjonującego, ponieważ nie odpowiada głęboko utartym stereotypom, jakie są związane z alkoholizmem. Problemem jest także to, że środowisko częściej lekceważy pierwsze symptomy np. ukradkowe picie alkoholu w domu lub w miejscu pracy.

Podejrzewasz, że osoba z Twojego środowiska jest wysokofunkcjonującym alkoholikiem? Zatem zwróć uwagę na poniższe objawy, które mogą stanowić sygnał ostrzegawczy:

• regularne picie coraz większych ilości alkoholu;
• szukanie towarzystwa osób pijących alkohol, co daje okazję do spożycia napojów wysokoprocentowych;
• picie alkoholu w samotności i w ukryciu;
• szukanie wymówek, gdy pojawiają się sugestie o problemie z alkoholem;
• alkoholik nie chce przyznać się do swojego problemu, nie widzi nic złego w tym, że regularnie spożywa napoje wysokoprocentowe, a przede wszystkim nie utożsamia się z osobą uzależnioną od alkoholu;
• unikanie konsekwencji wynikających z nadużywania alkoholu – zazwyczaj wynika to z uprzywilejowanej pozycji zawodowej i z wysokiego statusu społecznego;
• przerywanie picia alkoholu w celu udowodnienia, że nie ma problemu z uzależnieniem;
• celebrowanie każdej chwili, gdy można wypić alkohol;
• rosnące uczucie niepokoju w sytuacji, gdy nie można sięgnąć po alkohol;
• stwarzanie pozorów, które mają zaprzeczyć problemom z alkoholem;
• sięganie po napoje wysokoprocentowe w nieodpowiednich momentach np. podczas farmakoterapii czy tuż przed prowadzeniem samochodu.

Sposoby leczenia wysokofunkcjonującego alkoholizmu?

Zazwyczaj alkoholik wysokofunkcjonujący, a także jego otoczenie zdaje sobie sprawę z istnienia problemu dopiero w momencie, gdy dochodzi do problemów z prawem. Przeważnie dotyczy to odebrania prawa jazdy na skutek prowadzenia pod wpływem alkoholu. Niekiedy bodźcem do rozpoczęcia leczenia jest także ryzyko utraty pracy bądź rosnący kryzys rodzinny.

Co robić w takiej sytuacji? Przede wszystkim chora osoba powinna rozpocząć terapię uzależnienia. Najlepszym miejscem do tego jest stacjonarny ośrodek leczenia uzależnień, gdzie prowadzone są zajęcia terapeutyczne i może być przeprowadzona detoksykacja organizmu.

Zazwyczaj wysokofunkcjonujący alkoholicy wybierają prywatne ośrodki, ponieważ pobyt w państwowej placówce i kontakt z chorymi osobami z niższych warstw społecznych nasila mechanizm zaprzeczania. Przez to leczenie może być znacznie trudniejsze i mniej efektywne. Poza tym prywatne ośrodki oferują większą anonimowość, szczególnie gdy są umiejscowione z dala od miasta, w którym mieszka i pracuje uzależniona osoba.

Podczas leczenia pacjent bierze udział w terapii indywidualnej i grupowej, dzięki czemu może też czerpać z doświadczenia innych osób, a także dzielić się swoimi spostrzeżeniami.