(potocznie nazywane depresją) – łac.depressio „głębokość” od deprimere „przygniatać” – „głęboko przygniatać”, w klasyfikacji chorób ICD-10 oraz DMS-5 wyróżnia się zaburzenia depresyjne, a w nich różne jednostki chorobowe. Ogółem zaburzenia te cechuje: obniżony nastrój, niezdolność do przeżywania przyjemności, zmiany psychoruchowe, zaburzenia snu, zaburzenia odżywiania, lęki, fobie, myśli samobójcze i inne towarzyszące objawy. Dominujący długi czas smutek czy/i drażliwość, negatywne myśli, pesymizm, niska samoocena zaburzają realną ocenę sytuacji życiowej i zmieniają jakość życia, znacznie ją obniżając. W tym czasie pacjentowi trudno poprosić o pomoc, trudno działać, poczucie pogłębiającej się beznadziei i braku wyjścia z sytuacji kieruje bardziej ku śmierci niż życiu, bardziej ku spaniu, zniknięciu niż działaniu. Istotna jest wówczas rola bliskich osób, które mogą zachęcić do podjęcia profesjonalnego leczenia.
