Menu

Leczenie narkomanii

Narkoman w rodzinie, gdzie szukać pomocy?

Narkoman w rodzinie, gdzie szukać pomocy?

, , , , ,

Narkomania to chroniczna i potencjalnie śmiertelna choroba. Prowadzi do degradacji życia, wpływa na sposób funkcjonowania, a także na rozluźnienie relacji społecznych. Przede wszystkim dlatego, że narkotyki silnie uzależniają psychicznie i fizycznie. Jednak, co należy zrobić, jeśli ten problem pojawił się u członka rodziny? Podpowiadamy Ci, jakie są możliwe drogi walki z tym uzależnieniem. Narkoman w rodzinie, gdzie szukać pomocy?

Jakie są metody leczenia narkomanii w świetle prawa?

Największy problem stanowią osoby, które nie chcą dobrowolnie poddać się leczeniu uzależnienia. Szczególnie gdy są to najbliższe osoby. Wówczas kluczowe znaczenie ma to, ile lat ma narkoman, a także fakt, czy popadł w konflikt z prawem. W takiej sytuacji pomocna jest Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii, Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego, a także Kodeks Cywilny.

Nieletnie osoby

Tak naprawdę bez problemów możesz skierować niepełnoletnią osobę na przymusowe leczenie. Ważne jest tylko to, żeby potwierdził to sąd rodzinny. Dlatego najpierw bliska osoba musi złożyć wniosek do odpowiedniego organy – mogą to być krewni w linii prostej np. jedno z rodziców, dziadkowie bądź pradziadkowie, a także rodzeństwo bądź prawny opiekun.

W orzeczeniu o przymusowym leczeniu nie jest z góry określony czas, jaki uzależniona osoba ma spędzić w zamkniętym ośrodku odwykowym. W końcu zależy to od wielu czynników – rodzaju przyjmowanej substancji, ilości tych środków oraz współpracy ze strony narkomana.

Zauważ, że w momencie, gdy osoba uzależniona ukończy 18 rok życia, to sąd może przedłużyć ten pobyt. Jednak łącznie nie może to trwać dłużej niż 2 lata.

Dorosłe osoby

W przypadku dorosłej osoby nie masz aż tylu możliwości pomocy. Dlatego najlepszym rozwiązaniem jest zachęcenie do leczenia, aby narkoman samodzielnie zgłosił się do ośrodka leczenia uzależnień. Jeśli nadal nie wyraża na to zgody, a widzisz, jak bardzo dewastuje swoje zdrowie i życie, to możesz podjąć środki prawne. Właściwie jedynym wyjściem jest ubezwłasnowolnienie. Stosuje się je wówczas, gdy narkoman nie jest w stanie samodzielnie kierować swoim życiem właśnie ze względu na silne uzależnienie. To bardzo drastyczny krok, który bywa zbyt trudny dla wielu członków rodziny. Jednak czasem jest to najlepszy sposób na pomoc w walce z uzależnieniem, a bez tego narkoman może nie tylko dopuścić się przestępstw, ale również doprowadzić do swojej śmierci.

Jeśli jesteś zdecydowany na złożenie wniosku o ubezwłasnowolnienie, to musisz do niego dołączyć zaświadczenie z poradni leczenia uzależnień oraz świadectwo lekarskie od psychiatry, który jasno stwierdzi, jaki jest stan psychiczny danej osoby.

Jak pomóc narkomanowi, który nie chce się leczyć?

Oczywiście, zanim skorzystasz z prawnych sposobów, które pomogą bliskiej osobie wyjść z nałogu, to spróbuj też innych rozwiązań. Przede wszystkim zacznij od szczerej rozmowy, wsparcia oraz wysłuchania problemów drugiej osoby. Wyjaśnij również, jak dużą krzywdę wyrządza sobie i innym narkoman, a do tego pokaż, jak może wyglądać jego lub jej życie, gdy przestanie zażywać środki psychotropowe.

Pamiętaj, że najlepszym sposobem walki z uzależnieniem u dziecka, rodzeństwa czy rodzica jest pomoc oraz akceptacja jego choroby – nie jest to równoznaczne z lekceważeniem problemu. Zainteresowanie drugą osobą niekiedy przynosi oczekiwane rezultaty, a do tego możesz przekonać narkomana do rozpoczęcia profesjonalnego leczenia.

Gdzie szukać pomocy dla narkomana?

Możesz skorzystać z telefonu zaufania – 801 199 990, gdzie otrzymasz wszystkie odpowiedzi i porady dotyczące narkomanii. Pracownicy z pewnością okażą Ci wsparcie, wysłuchają Cię, a do tego wskażą najlepsze rozwiązania.

Skuteczną opcją walki z narkomanią jest też specjalistyczny ośrodek leczenia uzależnień. W końcu pracuje tam wykwalifikowany zespół, składający się z lekarzy, psychologów, psychiatrów czy terapeutów, którzy czuwają nad każdym etapem walki z nałogiem. Z pomocą tych specjalistów narkoman będzie mógł powrócić do normalnego funkcjonowania w społeczeństwie.

Jako bliska osoba uzależnionej osoby powinieneś zdawać sobie sprawę z tego, że możesz zapisać narkomana do dowolnej placówki – dostępne są zarówno prywatne, jak i refundowane ośrodki. Szczególnym powodzeniem cieszą się ośrodki oddalone od miejsca zamieszkania, ponieważ pozwalają chorej osobie skupić się jedynie na wyzdrowieniu, umożliwiają zmianę środowiska i zapomnieniu o problemach.

Jak pomóc rodzinie narkomana?

Gdy w rodzinie pojawia się problem z narkotykami, to tak naprawdę dotyka on wszystkich najbliższych. Dlatego dobrym sposobem na poradzenie sobie z tą trudną sytuacją jest terapia rodzinna, a przede wszystkim wspieranie się, wspólne spędzanie czasu i słuchanie innych osób. Szczególnie jest to istotne, jeśli w Twojej rodzinie są dzieci, które nie radzą sobie z zaistniałą sytuacją bądź obawiasz się, że również mogą sięgnąć po narkotyki.

Interwencja psychologa lub psychiatry pozwoli zrozumieć istotę zaistniałego problemu, mechanizmy uzależnienia, a oprócz tego pokaże skuteczne sposoby rozwiązania trudności, z jakimi obecnie boryka się Twoja rodzina.

Kokaina – jak wyjść z nałogu

Kokaina – jak wyjść z nałogu

, , , , ,

Kokaina należy do silnie uzależniających narkotyków, a skutki jej zażywania są naprawdę znaczące. W konsekwencji może doprowadzić do zrujnowania zdrowia fizycznego oraz psychicznego. Choć kokaina na początku poprawia nastrój i wywołuje uczucie euforii, to jednak bardzo szybko przejmuje kontrolę nad człowiekiem i rośnie potrzeba przyjmowania kolejnej dawki tego narkotyku. Dlatego najważniejsze jest to, żeby jak najszybciej przystąpić do leczenia tego uzależniania. Kokaina – jak wyjść z nałogu?

Jak kokaina wpływa na stan zdrowia?

Niemal natychmiast kokaina uzależnia, ponieważ bardzo szybko trafia do mózgu, gdzie na samym początku powoduje uczucie euforii. Jednak już po chwili zaczynają występować liczne skutki uboczne przyjmowania tej substancji. Przede wszystkim jednak pojawia się potrzeba przyjmowania jeszcze większych dawek, co może nie tylko doprowadzić do zerwania więzi rodzinnych czy problemów finansowych, ale również do pogorszenia zdrowia fizycznego i psychicznego.

Bardzo często skutkiem zażywania kokainy jest uszkodzenie i martwica przegrody nosa, psychozy oraz irracjonalne zachowania. Dostrzegalne są też omamy wzrokowe czy nawet wirusowe zapalenie wątroby typu C. Z czasem rośnie ryzyko depresji, co jest spowodowane nieustannym rozdrażnieniem, pogorszeniem nastroju i zaburzeniami snu. W takiej sytuacji nie można normalnie funkcjonować, konieczne jest jak najszybsze rozpoczęcie leczenia, które pozwoli wyrwać się z niszczycielskiego nałogu.

Jak leczyć uzależnienie od kokainy?

Leczenie uzależnienia od kokainy nie jest zarezerwowane jedynie dla osób, które dopiero niedawno sięgnęły po pierwszą dawką narkotyku. Bardzo często zdarzają się też osoby silnie uzależnione, przyjmujące kokainę od kilkunastu lat. Przy dużym samozaparciu i silnej woli, możliwe jest wyjście z tego nałogu. Choć po takim czasie w organizmie na pewno doszło już do licznych szkód i zaburzeń w prawidłowym jego funkcjonowaniu.

Warto podkreślić, że tylko niewielki odsetek osób uzależnionych od kokainy sięga jedynie po tę substancję. Zazwyczaj połączone jest to też z uzależnieniem od alkoholu, THC bądź od innych preparatów o działaniu psychoaktywnym. Wtedy konieczne jest dłuższe i nieco głębsze leczenie, które pozwoli wyleczyć pacjenta z uzależnienia od różnych substancji. Poznaj najczęściej wybierane metody leczenia.

Detoksykacja

Detoksykacja polega przede wszystkim na oczyszczeniu organizmu z danej substancji. Pojawiają się wtedy objawy odstawienia, więc ważną częścią leczenia jest też walka ze złym samopoczuciem, dysforiami, obniżonym nastrojem, stanami lękowymi, zmniejszoną aktywnością czy nadmierną sennością. Najlepsze efekty można uzyskać w zamkniętym ośrodku leczenia uzależnień, ponieważ zmniejsza to ryzyko sięgnięcia po kokainę.

Niekiedy nie jest wskazana detoksykacja, ponieważ kokaina w tym przypadku nie spowodowała zależności fizjologicznej. Jednak wielu specjalistów poleca tę metodę w stacjonarnych warunkach, jeśli występują zaburzenia psychotyczne bądź osoba uzależniona nie może liczyć na wsparcie bliskich osób.

Detoksykacja jest też zalecana, jeśli istnieje uzasadniona niemożność do samodzielnego odstawienia kokainy. Przede wszystkim dotyczy to sytuacji, gdy pacjent jest uzależniony od kilku substancji, co powoduje niejednokrotnie nasilenie się objawów odstawienia, a to może nawet zagrozić życiu uzależnionej osoby.

Terapia uzależnienia

Kolejną bardzo ważną metodą leczenia uzależnienia od kokainy jest terapia – w formie stacjonarnej bądź grupowej. Na samym początku zalecane są spotkania ze specjalistami w zamkniętym ośrodku terapeutycznym – często następuje to po detoksykacji.

Przede wszystkim opiera się to na zajęciach psychoedukacyjnych i terapii behawioralno-poznawczej. Spotkania w specjalistycznym ośrodku są prowadzone każdego dnia. Podczas pobytu można skorzystać nie tylko z pomocy terapeutów czy psychologów, ale również ze wsparcia innych uzależnionych osób. Właśnie w tym celu organizowane są spotkania grupowe, gdzie uczestnicy dzielą się swoim doświadczeniem, problemami, z jakimi się spotkali czy trudnościami na różnych etapach leczenia.

Warto podkreślić, że największym powodzeniem wyróżniają się terapie osób uzależnionych od kokainy, jeśli są przygotowywane w indywidualny sposób. Dzięki temu plan jest dostosowany do przyczyny przyjmowania kokainy, częstotliwości jej zażywania czy wieku danej osoby.

Farmakologiczne leczenie uzależnianie od kokainy

Tak naprawdę nie ma jednego leku, który pomógłby pomóc w uzależnieniu od kokainy. Dlatego farmakoterapia jest włączana dopiero po szczegółowej analizie danego przypadku, obserwacji oraz ustaleniu stanu zdrowia. Wtedy pacjent może zacząć otrzymywać leki przeciwdepresyjne i stabilizatory nastroju.

Niekiedy niezbędne jest połączenie detoksykacji lub terapii z farmaceutykami. Szczególnie jeśli u uzależnionej osoby zdiagnozowano choroby psychiczne typu ADHD, zaburzenia afektywne czy CHAD. Wówczas leki są niezbędne do uzyskania skutecznej i długofalowej poprawy stanu zdrowia.

Warto podkreślić, że podczas detoksykacji często podawane są witaminy, mikroelementy czy sól fizjologiczna, aby nie doszło do odwodnienia organizmu.

Fazy uzależnienia od narkotyków — poznaj etapy uzależnienia

Fazy uzależnienia od narkotyków — poznaj etapy uzależnienia

, , , , ,

Narkomania to problem zarówno społeczny, jak i medyczny, z którym borykają się osoby w różnych przedziałach wiekowych. Zażywanie narkotyków prowadzi do uzależnienia fizycznego oraz psychicznego, a w konsekwencji do zagrożenia życia. Warto zdawać sobie sprawę z tego, że istnieje kilka kluczowych faz uzależnienia od narkotyków. Sprawdź, czym charakteryzują się poszczególne etapy.

4 fazy uzależnienia od narkotyków

Faza 1 – Inicjacja

Głównie ze względu na popkulturę tj. przez filmy, seriale i informacje na temat życia celebrytów wielu młodych ludzi czuje potrzebę lub presję, że powinni przynajmniej raz w życiu sięgnąć po narkotyki.

Często nie zdają sobie sprawy, że zwykłe „spróbowanie” narkotyków to tak naprawdę pierwsza faza uzależnienia, która bardzo szybko może wymknąć się spod kontroli. Niejednokrotnie doprowadza do licznych konsekwencji, takich jak przedawkowanie czy przejście w kolejną fazę uzależnienia, czyli w odczuwanie przyjemności z coraz częstszego zażywania nielegalnych substancji.

Faza pierwsza najczęściej odbywa się na imprezach, w towarzystwie znajomych, którzy tworzą jeszcze większą presję i nakłaniają kolejne osoby do sięgnięcia po narkotyki, np. po kannabinole, występujące w konopiach.

Faza 2 – Przyjemność z zażywania narkotyków

Kiedy faza pierwsza zostaje już odhaczona, a pierwsze narkotyki zażyte, zaczyna się spore ryzyko, że na tym się to nie skończy. Imprezy raz na miesiąc to już za mało. Na tej fazie uzależnienia od narkotyków coraz częściej zaczyna się szukanie źródeł – zazwyczaj dealerów, od których można zakupić narkotyki.

Główną motywacją staje się to, że dana osoba jeszcze nie zdaje sobie sprawy z tego, że odczuwana przez niego coraz większa przyjemność z brania narkotyków, jest etapem tymczasowym. W konsekwencji wiąże się to z dużym ryzykiem, że pomału sytuacja zaczyna wymykać się spod kontroli.

Tuż po zażyciu narkotyków uzależniony odczuwa sporą przyjemność z przyjmowania tych substancji. Taki człowiek ma wrażenie, że dzięki nim poprawia się jego nastrój, znikają problemy, ale im dłużej bierze narkotyki, tym czas odczuwania radości bądź euforii zaczyna się skracać.

Oto główne cechy charakterystyczne, które można zaobserwować w zachowaniu osoby na tej fazie uzależnienia od narkotyków:

  • wybuchowość i większe rozdrażnienie, gdy pojawiają się problemy z zakupem narkotyków,
  • zaczerwienione oczy,
  • rozszerzone źrenice,
  • utrzymujący się katar,
  • zmiana towarzystwa – zrywanie starych znajomości na rzecz nowych relacji powiązanych z narkotykami,
  • ospałość lub wręcz przeciwnie nadpobudliwość.

Jednak sporym problemem jest również to, że takie osoby często maskują swój problem, bo z jednej strony go nie dostrzegają, a z drugiej podświadomie wiedzą, że lepiej nie mówić nikomu o tym, że odczuwają tak dużą przyjemność z brania narkotyków. Przez to okłamują rodzinę i przyjaciół.

Coraz częstsze kupowanie narkotyków wpływa również na sytuację finansową. Zaczynają pojawiać się pierwsze problemy finansowe, pożyczanie pieniędzy od rodziny, zaciąganie kredytów w banku itp. W przypadku młodzieży najczęściej kończy się to dopuszczaniem się do kradzieży pieniędzy od rodziców lub obcych ludzi. Negatywnie wpływa to na stan budżetu rodzinnego, a także na relacje w rodzinie.

Jeśli chodzi o zażywane substancje, to zazwyczaj uzależniony sięga częściej po „twarde” narkotyki.

Faza 3 –  Nadużywanie narkotyków

W przypadku tej fazy możemy już jawnie powiedzieć, że to przewlekła narkomania. Kończy się już branie narkotyków okazjonalnie i dla przyjemności, a zaczyna wewnętrzny przymus, który zmusza do tego, aby coraz częściej sięgnąć po różnego rodzaju substancje psychotropowe. Zazwyczaj wybierane są wtedy takie narkotyki jak – opium, LSD czy grzyby halucynogenne.

W chwilach, gdy brakuje narkotyków, uzależniony zaczyna odczuwać fizyczny i psychiczny ból, a jego samopoczucie znacząco się pogarsza. Wtedy taka osoba próbuje na wszelkie sposoby – od kłamstw, po kradzieże czy jeszcze większe zadłużanie się – ponownie zażyć narkotyk.

Poza tym zwiększa się też tolerancja na zażywane substancje. Przez to organizm potrzebuje większej ilości, aby zaspokoić swój głód narkotykowy. W dodatku taki stan znacznie się skraca i już wkrótce uzależnienie ponownie się odzywa i wymusza na człowieku zażycie kolejnej działki.

Na tej fazie następują często znaczące zmiany w życiu uzależnionego, takie jak:

  • separacje i rozwody,
  • utrata pracy,
  • zerwanie relacji z rodziną i przyjaciółmi.

Kończy się zatem ukrywanie uzależnienia, a każdy dzień krąży już tylko wokół uzależnienia. Wszystko to sprawia, że wiele osób zaczyna zajmować się sprzedażą narkotyków, aby dzięki temu mieć pieniądze na kolejną dawkę narkotyków. Niejednokrotnie wiąże się to z problemami z prawem. W końcu zażywanie i sprzedaż narkotyków w Polsce są nielegalne.

Nie można zapomnieć również o tym, że na fazie nadużywania narkotyków dana osoba ma jeszcze jeden dosyć duży problem – chodzi tutaj o samotność.

Faza 4 – Stan ciągłego odurzenia narkotykami

Zazwyczaj uznaje się, że to najgłębsza faza uzależnienia od narkotyków. Na tym etapie stan euforyczny już prawie nie występuje, a jeśli tak to bardzo krótko i tylko wtedy, gdy zażywana jest wręcz niebezpiecznie duża dawka narkotyków. Dlatego pojawia się dość spore ryzyko, że dojdzie do przedawkowania, a to z kolei może skończyć się śmiercią.

Podczas czwartej fazy uzależnienia chory nie potrafi już normalnie funkcjonować bez zażycia narkotyków. Jeśli brakuje mu pieniędzy czy dostępu do kolejnej działki, staje się agresywny i może nawet stanowić realne zagrożenie dla otoczenia.

Uzależniony jest w stanie zrobić wszystko, aby nie wychodzić z fazy odurzenia narkotykowego. Przez to znacząco i diametralnie pogarsza się jego stan zdrowia, a niektóre organy przestają prawidłowo funkcjonować. Narkotyki dzień po dniu wyniszczają organizm, aż w końcu zazwyczaj dochodzi do śmierci.

Warto podkreślić, że na tak zaawansowanym etapie uzależnienia od narkotyków człowiek nie jest w stanie sam sobie pomóc. Jeśli ktoś bliski lub specjalista nie zdecyduje się na radykalne kroki związane z odcięciem uzależnionego od substancji psychotropowych, to ratunek będzie niemożliwy.

Poza tym trzeba zwrócić uwagę także na to, że uzależnienie od narkotyków ma negatywne skutki nie tylko na sferę fizyczną, czyli na wątrobę, nerki i wiele innych organów. Wśród objawów fizycznych można zanotować również chroniczny kaszel.

Kluczowe jest także to, że cierpi psychika. Przez to uzależnieniu od narkotyków niejednokrotnie towarzyszą takie objawy, jak niskie poczucie własnej wartości, paranoje narkotyczne, stany lękowe, depresja oraz myśli samobójcze.

Reaguj jak najwcześniej! Zanim narkotyki przejmą kontrolę

Bardzo ważne jest to, aby wiedzieć, czym objawiają się poszczególne etapy uzależnienia od narkotyków. Taka wiedza może z jednej strony ustrzec przed sięgnięciem po pierwsze narkotyki lub osobie uzależnionej bądź komuś z jego otoczenia pozwoli jak najszybciej zareagować. Szybkie działanie i rozpoczęcie terapii sprawia, że leczenie jest łatwiejsze, a przede wszystkim krótsze. Zrozumienie swoich problemów i zauważenie, że wiele osób przechodziło przez te same fazy, również staje się bardzo pomocne.

Jak wygląda detoks narkotykowy?

Jak wygląda detoks narkotykowy?

, , , ,

Terapia uzależnień od narkotyków bywa trudna, ale nie niemożliwa. Pierwszym krokiem do uwolnienia się od nałogu jest chęć. Drugim krokiem, który trzeba podjąć, aby rozpocząć swoją drogę do wolności od uzależnienia narkotykowego, jest detoks. Jak wygląda detoks narkotykowy? Podczas detoksu organizm próbuje oczyścić się z toksyn, które nagromadziły się podczas zażywania narkotyków.

Co właściwie oznacza detoks?

Detoks to słowo często używane w XXI wieku. To proces pozbycia się z organizmu szkodliwych substancji. Dotyczy zarówno oczyszczania organizmu z alkoholu, ale i narkotyków czy metali ciężkich. Proces detoksu działa na kilku poziomach. Pierwszym jest oczyszczenie jelit, które jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Następnie następuje wyeliminowanie szkodliwych związków z wątroby, która jest odpowiedzialna za filtrację krwi. Ostatnim etapem jest oczyszczenie nerek. Ich zadaniem jest usunięcie toksyn z organizmu.

Cel detoksu i jego skutki uboczne

Detoks przygotowuje organizm do funkcjonowania bez szkodliwej substancji. Jest to zawsze pierwszy etap przy leczeniu uzależnień od środków wpływających na świadomość, czyli przede wszystkim narkotyków i leków.  Detoks może potrwać od kilku dni do kilku tygodni, w zależności od tego, jak długo dana osoba była uzależniona. Podczas detoksu uzależniony często doświadcza objawów odstawienia, takich jak: niepokój, bezsenność, pocenie się, drżenie, wymioty, biegunka, ból głowy, nudności, zmęczenie i złe samopoczucie. Objawy te mogą być bardzo intensywne, więc cały powinien przebiegać pod kontrolą personelu medycznego. Lekarze nie zalecają przeprowadzania odwyku na własną rękę, szczególnie w przypadku osób, które uzależnione były dłuższy czas.

Czy objawy odtruwania organizmu są zawsze takie same?

Każdy narkotyk jest inny, inaczej wpływa na nasz organizm i powoduje różne szkody. Dlatego też uzależniony decydując się na detoks narkotykowy, musi być świadomy tego, że objawy odtruwania organizmu mogą być różne. Co ma bezpośredni wpływ na jego objawy? Oczywiście rodzaj zażywanego narkotyku. Inne objawy towarzyszą odstawieniu marihuany, która była dostarczana do organizmu w dużych ilościach, a inaczej reaguje organizm w sytuacji odstawiania heroiny lub innego opioidu.

W przypadku odstawienia regularnie i często zażywanej marihuany skutki detoksu są względnie łagodne. Najczęściej występują w takim przypadku dreszcze, zaburzenia w prawidłowym działaniu układu pokarmowego czy ogólne poczucie rozdrażnienia. Znacznie gorsze objawy towarzyszą detoksu narkotykowego w przypadku uzależnienia od heroiny. Uzależniony doświadcza dotkliwych bóli brzucha, a także mięśni i ogólnego rozbicia, jak podczas grypy. Dodatkowo pojawiają się silne dreszcze, wymioty, nudności i biegunka. Nie kończy się na zwykłym rozdrażnieniu, uzależniony odczuwać może silne napady lęku. Bardzo często pojawia się katar oraz łzawienie, a skóra zaczyna mocno swędzieć. Co w przypadku amfetaminy lub kokainy? W tym przypadku chory nie ma objawów silnej grypy czy rozstroju żołądka, wręcz przeciwnie, uzależniony może mieć wzmożony apetyt. Organizm jest jednak znacznie osłabiony, często pojawiają się stany depresyjne i lękowe.

Jak wygląda detoks narkotykowy?

Wiele osób mylnie zakłada, że detoks narkotykowy to po prostu odstawienie danej substancji narkotycznej, od której dana osoba była uzależniona. Jak zatem wygląda detoks narkotykowy? Profesjonalny detoks przeprowadzany w dobrym ośrodku terapii uzależnień, to coś więcej, niż tylko obserwowanie stanu pacjenta, podczas gdy jego ciało uwalnia się od substancji psychoaktywnej i z czasem zaczyna myśleć nieco trzeźwiej. Detoks ma na celu nie tylko monitorowanie reakcji organizmu i szybkie działanie, gdy dzieje się coś niedobrego. To również wszelkie działania stosowane w celu złagodzenia objawów odstawienia substancji psychoaktywnej. W przypadku złego stanu zdrowia lekarz zaleca farmakoterapię. Pacjentowi podaje się leki, których zadaniem jest:

  • Zminimalizowanie trudnych do zniesienia i fizycznie bolesnych objawów wyeliminowania narkotyku. W tym celu podaje się przede wszystkim środki przeciwbólowe, przeciwskurczowe oraz nasenne.
  • Złagodzenie głodu narkotykowego. O podaniu bezpiecznego leku decyduje lekarz, biorąc pod uwagę fazę uzależnienia, stan pacjenta i rodzaj zażywanych narkotyków. Samodzielne przyjmowanie leków podczas detoksu bez nadzoru lekarskiego może skończyć się przedawkowaniem;
  • Odżywienie organizmu osoby uzależnionej – są to, np. elektrolity mające na celu szybszą regenerację.

Zalety detoksu – co daje oczyszczenie organizmu?

Detoks jest ważnym krokiem, który pozwala odciążyć organizm i ułatwić mu normalne funkcjonowanie. Poza tym, zadaniem tego procesu jest zmniejszenie głodu narkotykowego i odzyskanie ponownej możliwości logicznego myślenia. Gdy osobą uzależnioną przestaje rządzić głód narkotykowy, jest on w stanie myśleć o innych rzeczach, które odsuwał od siebie, biorąc kolejną i kolejną dawkę. Te myśli pozwalają oprzytomnieć  i bardzo często uzależniony w końcu podejmuje decyzję o rozpoczęciu walki z nałogiem.

Te myśli mogą okazać się bardzo przytłaczające, więc warto być pod stałą opieką psychologa.

Jak wyjść z nałogu amfetaminowego?

Jak wyjść z nałogu amfetaminowego?

, , ,

Amfetamina to obok marihuany jeden z częściej zażywanych narkotyków w Polsce. Jest łatwo dostępny, dość drogi i szybko wywołuje uzależnienie – idealny produkt dla dealerów, którzy szybko zyskują nowych, stałych klientów. To jednak znacznie gorszy narkotyk dla tych, którzy spróbowali kilka razy i już nie są w stanie bez niego żyć. Jak wyjść z nałogu amfetaminowego?

Czym charakteryzuje się uzależnienie od amfetaminy?

Po amfetaminę niestety najczęściej sięgają podatni na nałogi, zdesperowani młodzi, którym grozi zawalona sesja i wyrzucenie ze studiów. Często sięgają po nią osoby już spełniające się w zawodzie i borykające się z problemem goniących terminów czy brakiem kreatywnych pomysłów. Jak działa amfetamina? Początkowo daje ogromnego kopa, pozwala szybciej opanować materiał, przyswoić zadziwiająco wielką ilość informacji. Niestety w wielu przypadkach już zażycie amfetaminy przed kilkoma egzaminach lub deadline’ami w pracy może wywołać w organizmie silne przyzwyczajenie i potrzebę przyjmowania kolejnych dawek.

W taki sposób uzależniony przechodzi do II fazy rozwijania się nałogu, czyli takiej, w których brak narkotyku prowadzi do rozdrażnienia, uczucia niepokoju. Uzależniony odczuwa coraz silniejszy przymus zażycia kolejnej dawki, cały czas ukrywając przed innymi fakt o zażywaniu narkotyku. III faza to moment, gdy narkotyk powoli zaczyna siać spustoszenie w organizmie i wyrządzać szkody. Narkoman nie czuje już potrzeby przejmowania się tym, co pomyślą o nim inni. Mogą pojawić się zatargi z prawem z powodu, np. kradzieży spowodowanych chęcią zdobycia pieniędzy na kolejne działki. Ostatnia faza to życie tylko dla narkotyków, jedynie po dużej dawce uzależniony czuje się normalnie.

Sposób na wyjście z nałogu amfetaminowego

Jedynym sposobem na wyjście z nałogu amfetaminowego jest tradycyjna, trudna do pokonania droga. Pierwszy krok ku wyzdrowieniu to oczywiście detoks, czyli pozbycie się z organizmu substancji psychoaktywnej. To bardzo trudny i bolesny krok, zwłaszcza jeśli uzależniony przyjmował narkotyk przez dłuższy czas i to często oraz w dużych ilościach. Aby zgłosić się na odwyk refundowany przez NFZ – czyli zrobić drugi krok – trzeba zazwyczaj być czystym. W takiej sytuacji można próbować robić detoksykację na własną rękę pod czujnym okiem bliskiej osoby lub skorzystać z prywatnej usługi medycznej. W specjalnych ośrodkach uzależniony będzie pod nadzorem, dostanie odpowiednie dla niego leki, które pomogą złagodzić głód narkotykowy i ból spowodowany odstawieniem narkotyków. Dodatkowo pacjentom podaje się elektrolity i inne środki odżywiające organizm i przyśpieszające usunięcie toksyn z organizmu. Takie rozwiązanie poleca się szczególnie osobom, które chorują między na niewydolność nerek lub zmagają się z innymi chorobami, które zaostrzają objawy zespołu odstawiennego.

Drugi krok leczenia to tak zwany odwyk, czyli uwolnienie się od psychicznego wpływu, jaki wywiera na uzależnionego narkotyk. Terapię można rozpocząć, gdy uzależniony jest „czysty”. Terapia może przyjąć różną formę. W najgorszych przypadkach odwyk ma miejsce w całodobowym ośrodku, gdzie przez jakiś czas uzależniony żyje, śpi, uczestniczy w psychoterapii, terapii rodzinnej czy grupowej – w zależności od indywidualnych ustaleń z lekarzem prowadzącym i wybranej metody leczenia. Leczenie narkotyzmu w takich ośrodkach może być bardzo skuteczne. Uzależniony jest odseparowany od bodźców, które wyzwalały w nim chęć wzięcia narkotyku, jest również odseparowany od osób, które biorą i od potencjalnych źródeł narkotyku. Istnieją również dzienne ośrodki leczenia uzależnienia, do których przyjeżdża się na sesje, zajęcia, które pozwalają żyć z głodem narkotykowym. Uzależnieni zapoznają się z różnymi informacjami na temat tego, jak narkotyk na nich wpływa, jak niszczy zdrowie, życie, relacje z rodziną i szanse na normalną przyszłość.

Co po detoksie i odwyku?

Czy po detoksykacji i odwyku uzależniony jest zdrowy? Niestety nie. Im dłużej trwała terapia, tym szanse na wytrwanie w trzeźwości, jednak uzależniony musi pogodzić się z jedną myślą. Alkoholik jest alkoholikiem całe życie, narkoman również. Co to oznacza w praktyce? Oznacza to, że po terapii nie jest się całkowicie wyleczonym. Nawet jeśli ktoś jest trzeźwy kilka lat, wciąż musi się pilnować. Warto uczestniczyć w spotkaniach grupowych i samemu być wsparciem dla tych, którzy dopiero zaczynają drogę ku trzeźwości. Widok zniszczonych przez narkotyki ludzi, gdy samemu jest się trzeźwym, przypomina mroczną przeszłość i wiele osób, którzy aktywnie pomagają uzależnionym, nie wraca do nałogu.

Część osób podkreśla, że bycie zajętym – zwłaszcza w pierwszych latach po odwyku – bardzo pomaga wytrwać w trzeźwości. Praca, obowiązki, sport, hobby, odbudowywanie relacji społecznych – to wszystko nadaje życiu sens i pozwala nie myśleć o wciąż aktywnym głodzie narkotykowym. Bardzo ważne jest przede wszystkim, by przedyskutować z terapeutą sposób radzenia sobie w stresujących sytuacjach. Wtedy chęć sięgnięcia po narkotyk jest niestety największa.

Objawy po odstawieniu narkotyków

Objawy po odstawieniu narkotyków

, , , , , , , ,

Detoks to pierwszy krok w kierunku uzdrowienia. Cały ten trudny proces ma na celu pozbycie się narkotyków z organizmu uzależnionego, dzięki czemu można zacząć naprawiać szkody, które wyrządziły. Objawy zespołu abstynencyjnego różnią się od siebie, jednak reakcja organizmu na zmniejszenie stężenia danej substancji we krwi, jest najczęściej bardzo gwałtowna. Jakie są objawy po odstawieniu narkotyków? Co ma wpływ na charakter objawów po odstawieniu substancji psychoaktywnych?

Kiedy pojawiają się objawy odstawienia narkotyków?

Brak narkotyku we krwi uzależnionego lub nawet zmniejszenie stężenie narkotyku zaczyna zaburzać pracę organizmu. Odstawienie wpływa gwałtownie szczególnie na układ nerwowy oraz układ krążenia. Uzależniony podczas tak zwanego detoksu zaczyna odczuwać silny głód narkotykowy, czyli niepohamowany przymus sięgnięcia po narkotyk.

Punkt kulminacyjny, w którym głód jest najgorszy do zniesienia, najczęściej przypada na 3 lub 4 dzień od przyjęcia ostatniej dawki narkotyku. Pierwsze objawy odstawienia mogą pojawić się znacznie wcześniej. W przypadku opioidów, czyli heroiny, kodeiny lub morfiny, objawy zespołu abstynencyjnego dają o sobie znać nawet po upływie zaledwie 8 godzin. Najgorsze objawy pojawiają się – wpływ na to ma wiele czynników – przez pierwsze dni, najczęściej nawet do 10. Nie oznacza to jednak, że potem uzależniony nie czuje skutków odstawienia, przeciwnie, są one po prostu nieco słabsze.

Jakie czynniki mają wpływ na charakter objawów odstawienia?

Nie każdy uzależniony podczas detoksu będzie borykał się z tymi samymi objawami odstawienia. Wpływ na charakter objawów ma wiele czynników. Oto kilka z nich:

  • rodzaj zażywanego narkotyku – najtrudniejsze do zniesienia są skutki uboczne odstawienia opioidów, najlżejsze – marihuany. Nie musi być to jednak regułą. Osoba, która zażywała marihuanę regularnie przez wiele lat, będzie gorzej znosić detoks niż ten, kto zażył opioid kilkukrotnie;
  • sposób wprowadzania narkotyku do organizmu – jak łatwo się domyślić, wstrzykiwanie substancji bezpośrednio do krwi działa najszybciej, ale i wyrządza największe spustoszenie w organizmie;
  • czas uzależnienia, częstotliwość przyjmowanych dawek oraz wielkość dawek – im dłużej uzależniony brał narkotyki i im więcej dawek przyjmował (zwłaszcza w dniach poprzedzających odstawienie), tym gorsze objawy zespołu abstynencyjnego;
  • fizyczny i psychiczny stan zdrowia uzależnionego – trzeba wziąć pod uwagę wyniszczenie organizmu spowodowane narkotykami.

Objawy odstawienia marihuany – czym się charakteryzują?

Objawy towarzyszące odstawieniu przyjmowanej przez dłuższy czas marihuany są względnie łatwe do zniesienia (w porównaniu do narkotyków twardych). Nie oznacza to jednak, że pierwsze dni są przyjemne. Uzależniony może odczuwać takie dolegliwości jak: dreszcze, zimne poty, ogólne złe samopoczucie i rozdrażnienie. Mogą pojawić się również problemy ze strony układu trawiennego oraz zaburzenia snu (głównie bezsenność). Uzależnieni na odwyku skarżą się również na poczucie wyczerpania.

Jak wyglądają skutki uboczne odstawienia kokainy lub amfetaminy?

Ostawienie kokainy, jak i amfetaminy może dawać podobne objawy. Do najczęstszych skutków ubocznych zalicza się:

  • przygnębienie, głęboka apatia, zwana często anhedonią;
  • stany depresyjne, a nawet myśli samobójcze;
  • niepokój, stany lękowe;
  • ogólne poczucie rozdrażnienia;
  • zwiększony apetyt;
  • wzmożone zapotrzebowanie na sen.

Dodatkowo w przypadku odstawienia amfetaminy uzależniony może doświadczyć dotkliwych bóli głowy. Natomiast w przypadku kokainy, mogą wystąpić zaburzenia orientacji. Dlaczego odstawienie kokainy i amfetaminy daje podobne objawy? Dzieje się tak dlatego, że działają one w podobny sposób – pobudzają, wprawiają w stan euforii.

Zarówno w przypadku tych narkotyków, jak i opioidów, uzależniony powinien być pod stałą opieką personelu medycznego, zwłaszcza gdy odstawieniu towarzyszą silne stany depresyjne, które mogą zakończyć się próbą samobójczą. W ośrodku odwykowym można również liczyć na podanie odpowiednio dobranych leków, które zmniejszą dotkliwość odczuwanego głodu narkotykowego i innych objawów. Dodatkowo uzależnionym podaje się elektrolity, które pomagają odżywić organizm.

Objawy odstawienia opioidów – najbardziej dotkliwy zespół odstawienny

Najtrudniejsze do zniesienia objawy towarzyszą odstawianiu opioidów, czyli heroiny, kodeiny czy morfiny. To bardzo silnie uzależniające substancje, które potrafią szybko doprowadzić do wyniszczenia organizmu. Początkowe objawy przypominają ostrą grypę, a należą do nich:

  • dreszcze, pocenie się;
  • ostre bóle mięśniowe, bóle stawów oraz kości;
  • katar;
  • dolegliwości ze strony układu trawiennego (bóle brzucha, wymioty, biegunka);
  • rozszerzone źrenice;
  • trudności z zasypianiem;
  • uczucie rozdrażnienia, mogą pojawić się wybuchy złości, agresja.

Jak widać, objawy odstawienia narkotyków są łatwe do przewidzenia, jednak nie dotyczy to wszystkich substancji. Najgorzej wygląda sytuacja w przypadku odstawiania dopalaczy, czyli środków, które zawierają w sobie różne substancje narkotyczne, dlatego objawy mogą mieć różny charakter.

Leczenie alkoholizmu i narkomanii – prywatnie czy NFZ?

Leczenie alkoholizmu i narkomanii – prywatnie czy NFZ?

, ,

Próby wyjścia z nałogu nie są łatwe, zwłaszcza gdy uzależniony jest w zaawansowanej fazie uzależnienia od narkotyków. Szansa wyleczenia na własną rękę w takim przypadku jest bliska zeru. Na szczęście chorzy skorzystać mogą z leczenia w specjalnych ośrodkach terapii uzależnień. Leczenie alkoholizmu i narkomanii – prywatnie czy NFZ?

Dlaczego leczenie w ośrodkach terapii jest najlepszą opcją?

Początkowym etapem leczenia alkoholizmu bądź narkomanii jest odwyk. To trudny i w wielu przypadkach bolesny proces, dlatego zaleca się, by miał on miejsce w profesjonalnym ośrodku, pod czujnym okiem specjalisty. Dopiero po usunięciu toksyn z organizmu można zacząć dalsze etapy leczenia.

Przejście samemu przez detoks w niektórych sytuacjach jest niemalże niewykonalne, dlatego ośrodki terapeutyczne dają największą szansę na wyzdrowienie. Oferują zamknięte środowisko, uzależniony jest odcięty od bodźców, towarzystwa osób, które aktywnie piją lub biorą, nie ma dostępu do żadnych substancji psychoaktywnych. Dodatkowo uzależniony może liczyć na podanie leków, które łagodzą nieprzyjemne objawy zespołu abstynencyjnego, a reakcja organizmu na zmniejszenie stężenia danej substancji we krwi bywa naprawdę gwałtowna i bolesna. Może również liczyć na wsparcie psychologiczne. W niektórych przypadkach głód bywa nie do opanowania, a stany depresyjne – występujące głównie po odstawieniu amfetaminy lub kokainy – mogą doprowadzić nawet do prób samobójczych.

Leczenie uzależnień w ośrodku wspieranym przez NFZ – zalety

W Polsce mamy prawo skorzystać z nieodpłatnego leczenia uzależnienia. Dobrą wiadomością jest fakt, że dotyczy to zarówno osób ubezpieczonych, jak i nieubezpieczonych – ci jednak nie mogą zgłosić się na leczenie w całodobowym ośrodku, jedynie dziennym. Koszty leczenia takich pacjentów pokrywa Ministerstwo Zdrowia. Co ciekawe, na bezpłatną terapię może się zgłosić również współuzależniony – dziecko (również DDA, czyli Dorosłe Dzieci Alkoholików), partner czy rodzic.

Taki ośrodek to świetna opcja dla tych, którzy nie mają środków na to, by zainwestować w prywatne leczenie, ma jednak swoje wady. Największym minusem jest konieczność czekania na swoje miejsce. Czas oczekiwania – oczywiście w zależności od ośrodka – wynosi nawet kilka miesięcy. Niestety przez ten czas choroba cały czas postępuje. Jeśli uzależniony jest w ostatniej fazie uzależnienia, zwłaszcza uzależnienia od narkotyków, może nie doczekać przyjęcia.

Jak zgłosić się na leczenie do ośrodka na NFZ?

Aby zgłosić się na leczenie, trzeba zadzwonić lub udać się osobiście do wybranego przez nas ośrodka, który ma podpisaną umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia, by ustalić datę przyjęcia. Czy trzeba mieć skierowanie? To zależy. Jeśli pacjent chce ubiegać się o miejsce w ośrodku całodobowym, odpowiedni dokument, wystawiony przez lekarza rodzinnego lub psychiatrę, będzie niezbędny. Skierowanie ważne jest 14 dni.

Jeśli komuś zależy na leczeniu dziennym, wystarczy, że przyjdzie do ośrodka i okaże dokument tożsamości, np. dowód osobisty lub prawo jazdy. Po zweryfikowaniu tożsamości danej osoby musi on podpisać zgodę na dobrowolne leczenie. Taka zgoda nie jest podpisywana, jeśli dana osoba otrzymała sądowy nakaz odbycia terapii w ośrodku leczenia uzależnień. Jest jeszcze jeden warunek, który trzeba spełniać, by zostać przyjętym – trzeba być trzeźwym.

Zalety prywatnych ośrodków terapii uzależnień

Ci, którzy mają takie środki, mogą skorzystać z prywatnych ośrodków leczenia uzależnień. Jak łatwo się domyślić, mają one sporo zalet w porównaniu z ośrodkami, w których leczenie refundowane jest przez NFZ. Oto kilka z nich:

  • bardziej komfortowe warunki – istnieją ośrodki, które przypominają luksusowe hotele;
  • odosobnione lokalizacje ośrodków – bardzo często zdarza się, że prywatne ośrodki wybierają spokojne, otoczone zielenią lokalizacje, w których pacjenci mogą się odprężyć i skupić wyłącznie na leczeniu;
  • bogata oferta, w tym różne metody leczenia;
  • możliwość przeprowadzania terapii rodzinnych;
  • specjalne treningi, których zadaniem jest zapobieganie ponownego wpadania w nałóg;
  • krótszy termin oczekiwania – istnieją prywatne ośrodki, które przyjmują natychmiastowo;
  • mniejsze (najczęściej kilku, kilkunastoosobowe) grupy terapeutyczne – podczas spotkań pacjenci uczą się ponownego funkcjonowania w społeczeństwie, zapoznają się z wieloma faktami na temat uzależnienia, dowiadują się tego, co prawdopodobnie przeżywali ich bliscy;
  • rzetelna psychoterapia, podczas której uzależniony wraz z psychoterapeutą ustalają indywidualne przyczyny wystąpienia choroby.

Ile kosztuje prywatny pobyt w ośrodku leczenia uzależnień? Bardzo często uzależniony musi zapłacić kilka tysięcy złotych za miesięczną terapię. Wszystko oczywiście zależy od samego ośrodka, lokalizacji, stosowanej metody leczenia i oczywiście długości trwania terapii.

Inwestycja w leczenie to inwestycja przede wszystkim w zdrowie, a nawet życie. Bliscy osoby uzależnionej decydują się na zapłacenie takiej kwoty nie tylko wtedy, gdy mogą sobie na to pozwolić, ale również wtedy, gdy stan uzależnionego jest naprawdę zły. Jeśli narkoman lub alkoholik znajduje się w ostatniej fazie uzależnienia i wyraża chęć leczenia, czekanie kilku miesięcy na miejsce nie ma sensu. Przez ten czas wiele może się zdarzyć, stan uzależnionego przez te kilka miesięcy może ulec gwałtownemu pogorszeniu. Zwłaszcza narkotyki często prowadzą do zmian w organizmie, których nie da się całkowicie wyleczyć. Szybka reakcja jest więc priorytetem.